پیش نویس: معرفی ارتباط میدان نزدیک NFC و درب بازکن کارتی RFID

از قدیم استفاده از تکنولوژی های جدید و حتی روش های جدید برای بسیاری از مردم غیرقابل قبول بوده و اکثرا ترجیح میداند تا از تکنولوژی های قدیمی و روش های قدیمی که تا کنون از آن استفاده میکردند استفاده کنند. جدای از این فاکتور قیمت یکی از مسائلی بوده است که در گذر زمان روی استفاده از تکنولوژی های جدید تاثیر بسزایی داشته است. با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی ارتباط میدان نزدیک یا NFC و افزودن امنیت فوق العاده بالا به این تکنولوژی، استفاده از این نوع ارتباط ارزان، آسان و ایمن گردیده است. در ادامه بررسی این موارد خواهیم پرداخت.

تفاوت بین Near Field Communication و Radio Frequency Identification

به صورت خلاصه میتوان گفت RFID عملیات شناسایی اطلاعات موجود بر روی یک چیپ توسط امواج رادیویی است که در آن خواندن و بعضا نوشتن اطلاعات محدودی روی یک تگ انجام میگیرد در حالی که NFC برنچی از RFID است که شامل انتقال داده بین دو دستگاه به صورت بازه ای یا پیوسته می باشد. به عبارت ساده تر، RFID نوعی از ارتباط میدان نزدیک است که به صورت یک طرفه، در حجم اطلاعاتی پایین تر و با استفاده از یک ماژول خواننده* و یک تگ صورت میگیرد.

*در مورد کارت های مجهز امکان نوشتن اطلاعات مانند کارت مترو، امکان استفاده از ماژول نویسنده برای نوشتن اطلاعات نیز وجود دارد.

شیوه ی کاری ارتباط میدان نزدیک

در ارتباط میدان نزدیک ، دو نوع ارتباط وجود دارد، یک طرفه  و دو طرفه :

ارتباط یک طرفه، هنگامی که کارت یا تگ به نزدیکی ماژول خواننده قرار داده میشود با دریافت میدان مغناطیسی از ماژول خواننده و تبدیل آن به ولتاژ و پالس های الکترونیکی به فعال میشود و اطلاعات چیپست خود را به ماژول خواننده منتقل میکند. بسته به نوع تگ یا کارت و نوع استفاده از آنها در این روش می توان اطلاعاتی را روی کارت ذخیره و یا آن را خواند؛ در این نوع ارتباط معمولا حجم داده کم تر از یک کیلوبایت است و با سرعت بالایی انجام میپذیرد.

ارتباط دو طرفه، در ارتباط دو طرفه هر سمت ارتباط ماژول هایی مجهز به توانایی خواندن و نوشتن هستند. معمولا در این روش هر دو ماژول مجهز به منبع تغذیه جداگانه هستند ولی در مواردی ولتاژ مورد نیاز از یکی ماژول ها توسط دیگری تامین می گردد. به غیر از این مورد تمامی ویژگی ها همانند ارتباط یک طرفه است ولی حجم مبادله ای میتواند بسیار بیشتر از ارتباط یک طرفه باشد که در این صورت زمان بیشتری صرف آن خواهد شد.

* برخلاف باور عامیانه ی تعریف چند سانتی متری یا حداکثر یک متری از کلمه  ی نزدیک در اتباط میدان نزدیک، امکان برقراری ارتباط های بالای ۱۰۰ متر نیز با استفاده فرکانس های بالا امکان پذیر است.(با توجه به دانش امروزی، بدیهیست با پیشرفت تنکولوژی امکان برقرار ارتباط در مسافت های بالاتر نیز امکان پذیر خواهد شد.)

کاربرد های ارتباط میدان نزدیک

امروزه استفاده  های متعددی از این تکنولوژی در سراسر دنیا میشود و خوشبختانه در کشور عزیزمان ایران نیز تا حدی جا افتاده است، برای مثال در کشورمان از این تکنولوژی در کارت های مترو و اتوبوس در فرکانس کاری ۱۳٫۵۶ مگاهرتز استفاده میشود و اخیرا تگ های جاسوئیچی این مورد نیز در اتاق های فروش بلیط اعتباری ایستگاه های مترو دیده شده است. از دیگر استفاده های این تکنولوژی که کمتر در کشور ایران رایج است، میتوان به پرداخت های الکترونیکی همانند کارت های بانکی، درب باز کن های برقی، ایمپلنت های زیر پوستی انسان ها و حیوانات برای کار های روزمره و ثبت اطلاعات فردی، برقراری سریع ارتباط بین وسایل مختلف الکترونیکی همانند گوشی تلفن و اسپیکر ها، انتقال داده بدون اتصال کابل (فلش مموری و رم های بیسیم و نیمه بیسیم)، انتقال انرژی و شارژ وسایل مختلف بدون اتصال کابل (شارژر بیسیم) و موارد بسیار دیگری اشاره کرد.

امنیت ارتباط میدان نزدیک